29.5.09

The history of the world is the world's court of justice

ακροβατώντας μεταξύ πολιτικής αφέλειας και ακατάσχετου ρομαντισμού, προσπαθώ να κατανοήσω αυτό το ακαθόριστο συλλογικό συναίσθημα που προκαλεί η γενικευμένη ατιμωρησία της εξουσίας και η προκλητική διάκριση στην απονομή της δικαιοσύνης σε αυτή τη χώρα:
Είναι θυμός που όμως καλύπτεται απ' τη ματαίωση, οργή που καταπιέζεται απ' το φόβο, αγανάκτηση που παραμορφώνεται απ' τη κατασκευασμένη αίσθηση της απειλής. Ένα συναίσθημα διεγερτικό αφού η μόνη απόκριση που αποδέχεται είναι η ορμή της δικαιοσύνης, αλλά ταυτόχρονα κατασταλτικό γιατί ενέχει στη φύση του και την απελπισία, την απώλεια της ελπίδας μέσα από τη διαιώνιση της αδικίας.

Η πολιτική ορθότητα, αυτό το ιδανικό αντίδοτο των δυσκοίλιων στη πολιτική ονειροβασία, απαλύνει το παραπάνω συλλογικό συναίσθημα ως εξής: Αυτοί που πληγώνουν ένα ολόκληρο λαό, λέει, τιμωρούνται από την ίδια τη δημοκρατία. Ο λαός τιμωρεί με τη ψήφο του τη κυβέρνηση που πρωτοστατεί στη παρατεταμένη του δυστυχία. Στη πρόσφατη ιστορία αυτής της χώρας μάλιστα, η δημοκρατία τιμώρησε ένα θλιβερό κόμμα το 2004 με το να φέρει στην εξουσία ένα άλλο εξίσου θλιβερό.
Πράγματι, αυτή η δημοκρατία, αν θελήσει, μπορεί να γίνει από εξωφρενικά ειρωνική ως απροκάλυπτα εκδικητική σε αυτούς που την εξασκούν.
Και η πολιτική ορθότητα, ηδονισμένη από τη κατακράτηση των κοπράνων της, λέει ξανά: Αν οι εκλογές δε πιάνουν, η δεύτερη λύση είναι η αυστηρή θωράκιση της δημοκρατίας με πιο ισχυρό θεσμικό σύστημα.
Έτσι είναι, η αυστηρή θωράκιση αποτελεί το κρυφό όπλο του κοινοβουλευτισμού όταν τελειώνουν οι σφαίρες.

Η δικαιοσύνη που φαντάζομαι ειδικεύεται στη τιμωρία της απροκάλυπτης ατιμωρησίας όλων αυτών που ευθύνονται για την ομαδική κατάθλιψη μιας ολόκληρης κοινωνίας, για την αποσάρθρωση του συνεκτικού της ιστού, για τη βάρβαρη καταπάτηση της πολιτικής της υπόστασης και αξιοπρέπειας. Ο απλός οραματισμός όμως αυτής της δικαιοσύνης σημαίνει και την οριστική της απώλεια. Γιατί το αναστατωμένο θυμικό φαντασιώνεται τη δικαιοσύνη μα ταπεινώνεται αρκούμενο στη δικαίωση. Και πολύ φοβάμαι πως θα υπέκυπτε τελικά ακόμα και μόνο στην ιδέα της απλής αναγνώρισης του δικαίου.


το πόστερ "δημοκρατία" το "δανείστηκα" από το εξαιρετικό designobsession.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

έχεις κάτι να προσθέσεις;

οι πελάτες μας ψώνισαν και αυτό

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

διάβασε και αυτό

AddThis